هفته نامه یالثارات در ستون سیاست به روایت یک همولایتی نوشت :
رئیس جمهور«علی سعیدلو» را به معاونت امور بینالملل خود منصوب کرد. به گفته میرتاج‌الدینی (معاون امور مجلس رئیس‌جمهور) قرار است که سعیدلو در این سمت مسائل اقتصادی را پیگیری کند.(خبرگزاری فارس 24/5/90)
نتیجه منطقی: وقتی محمودجان یک مهندس معدنی را که زمانی نامزد تصدی وزارت نفت بوده و مدتها در منصب معاونت اجرایی و ریاست تربیت‌بدنی خدمت کرده به‌عنوان معاون امور بینالملل جهت پیگیری امور اقتصادی منصوب می‌کند، متوجه می شویم که ایشان قائل به «ربط» نیست!
نتیجه به سبک مکتب گرمسار- نارمک: اینکه چیزی نیست! اگر چند ماه بعد همین «سعیدلو» را با حفظ سمت به‌عنوان دستیار ویژه رئیس‌جمهور در امور بهداشت، درمان و جراحی مغز و اعصاب منصوب کردیم تا همزمان با پیگیری سرنوشت راه‌آهن تهران - شیراز مسائل مربوط به سازمان‌هایی هوای‌شناسی و زمین‌شناسی را هم رتق‌وفتق کند آن وقت برق چند فاز از کله‌تان خواهد پرید؟ آن وقت چه می‌کنید؟ دلمان خواست کردیم، شد! دلمان می‌خواهد می‌توانیم، می‌کنیم!
نتیجه به سبک علما: کلما قرع‌الی سمعک فضعه فی بقعه امکان (یعنی اگر شنیدی سعیدلو معاون امور سینمایی و شمقدری مدیرعامل فولاد سپاهان شد هم تعجب نکن! چراکه ممکن است بعداً بشنوی دکتر جوانفکر به دستور احمدی‌نژاد به دروازه‌بانی تیم شموشک انتخاب و مشغول به کار شد!)
نتیجه‌گیری پراگماتیستی: هیچ‌وقت برای شاخ درآوردن از فرط تعجب عجله نکنید چون همیشه در دولت دهم اخباری وجود دارد که شاخ آدم را در تعداد و سرعت بیشتری در می‌آورد!
